
خاجهیف محییالدین عالماویچ (تو. 3. 11. 1938، دیهه نیکالا الکساندراوسکایی، pیان ازگیر، کیشو. ستوراپال) ، نویسندة ساویتی تاجیک. از عایلة سابق مدرّس. اعضای کپسّ از س. 1979. ادت (1961) و کورس عالی ستسینری گاسکینای ا.ج.ش.س.-را (1964) ختم کرده است. مدیر شعبة نثر (1962) ، کاتب مسئول ج. «صدای شرق» (1966-68) ، محرر کلان دوبلیج در کینااستودیو «تاجیکفیلم» (1964-66) ، سرمحرر اتّحادیة «تاجیکتیلیفیلم» (1971-75) ، مشاور این تاجیکستان (1975-79) ، معاون سرمحرر ج. «صدای شرق» (1979-86) بود. از اپر. 1986 معاون رئیس کامیتیت دولتی رسّ تاجیکستان عاید به کینیمتاگرفیه.
اجادیات xاجهیف از اوّل سالهای 60 با حکایههای خرد آغاز یافت. مجموعة نخستینش «به جای عذر» (1984). xاجهیف در حکایه بیشتر به پدیدههای ناعیان حس و هیجان انسان دقّت داده است، که این جهت در اثرهای کلانش انکشاف یافت. خصوصیت دیگر ایجادیات xاجهیف،-مختصرگویی و موجزبیانیست.
ز آخر سالهای 60 به تدقیق مسئلههای زندگی صنف کارگر میل پیدا کرد (پاوست «دل را به دل رهیست»، 1970؛ رمان «آب-روشنایی»، ق. 1-1972، ق. 2-1975، ق. 3-1977). در این رمان مسئلة خودشناسی معنوی و اخلاقی شخص به میان گذاشته شده است. این مسئله در رمان دیگر xاجهیف. «ننگ و ناموس» (کیت. 1-1361) و کیت. 2-یوم آن «راستی را زوال نیست» (1966) نیز موقع نمایان دارد.
xاجهیف در ساحة کینادرمتورگیه هم کار میکند. کینااستودیو «تاجیکفیلم» از روی ستسینریههای او فیلمهای «خاکستر سوزان» (1966) ، «اسرار قبیله» (1970؛ از تاریخ انقلابی یاقوتستان) -را به نوار گرفته است. اثرهایش به روسی، اکراینی، ازبیکی، لیتوانی، قرغیزی و غ. ، اینچنین به نیمیسی، اسپنی، پالیکی، بلغاری و غ، ترجمه شده است. دارندة مکافات کُمسومول رسّ تاجیکستان (1980). با آردین «نشان فخری» و گرماتههای فخری پریزیدیوم ساویت عالی رسّ تاجیکستان سرفراز گردیده است.
اس .: نان حلال. حکایهها و پاوست، د. ، 1971؛ نشان مهر. حکایهها، قصّه و کینادرمه، د. ، 1974. م. شکوراف.