شیمی ناارگنیکی، xیمیة غیریارگنیک، علمیست عاید به المنتهای شیمیایی و پیوستهای سادهیو مرکّب آنها (غیر از پیوستهای کربن، که آنها را شیمی آرگنیکی میآموزد). تاریخ انکشاف شیمی ناارگنیکی با تاریخ عمومی شیمی سخت علاقهمند است (مهمترین کامیابیهای شیمی آخر عصر 18-اوّل عصر 19 مثلاً به وجود آوردن نظریة آکسگینی سوزش، کشف کانونهای ستیخیامیتریه نتیجة آموزش مادّههای ناارگنیکی بود).
قانونیدوری و سیستم دوری المنتهای مندلیف-اساس نظریهوی شیمی ناارگنیکی است. شیمی ناارگنیکی معاصر ساخت و خاصیتهای مادّههای ناارگنیکی را نه تنها با اصولهای شیمیایی، بلکه با اصولهای فیزیکی (مثلاً، آپیکتراسکاپیه) نیز میآموزد. شیمی ناارگنیکی اساس علمی صناعت شیمیایی (استحصال نمکها، کیسلاتهها، عشقارها) و متالورگیه میباشد. عدد پیوستهای ناارگنیکی دهها هزارند. کامیابیهای شیمی ناارگنیکی به وجود آوردن مصالح تکنیکی نوترین خولههای گوناگون، نیمыاقیلها، فوقودناقیلها، مصالح ساختمان، آکسیدکنندهها، سوزشواری کشتیهای کیهانی و غیره را تأمین میکند.
در انستیتوت شیمی آکادمی فنهای رسّ تاجیکستان دایر به ساحههای گوناگون شیمی ناارگنیکی (شیمی فتاریدها، شیمی المنتهای نادر و پهنشده، شیمی متالهایی اصیل و خولههای آنها، شیمی مادّههای فلاتسیان و غیره) تدقیقات میبرند.