خت گرجی

خط گرجی، ختیست، که از آن برای ثبت آثار زبان گرجی استفاده می‌شود. موافق عنعنة خلق آن در زمان حکمرانی فرنواز (عصر 3 تا میلاد) به وجود آمده است. با یکی از نوعهای خط آرامی شرقی (نگرید خط آرامی) ، علاقه‌مند بود. پس از جاری گردیدن دین نصرانی عنصرهای آرامی خط گرجی در تأثیر خط یونانی ترییر یافت، ای زبایی یونانی یکچند علامت برای اشاره‌ صداناکها قبول گردیدند. کدیمتاین آثار خط گرجی کتیبه‌های بیابان یهود فلستیپ، بالنیس (عصر 5) ، جور (عصرهای 6-7) ، کتیبه‌های در پوست پویشتشده (عصرهای 5-7) ، دستیویس از دیر اکتیرینة آلهه در نیم‌جزیرة سینه‌ای یافته شده (عصر 9) می‌باشند، خط گرجی سه دورة انکشاف دارد و در این دوره‌ها شکلهای گوناگون داشت.
خت نو گرج در اساس خط نسخور (پیدانشش عصرهای 9-11) انکشاف یافته، پس از معمول گردیدن چاپ کتاب (1709) تغییر یافت. خط معاصر گرجی فانالاگی بوده، از 33 علامت (5-تا برای صداناکها و 28-تا برای هم‌صداها) عبارت است. در متنهای چاپی حرفهای کلان استفاده نمی‌شوند.