خرنوب، خرّوب، خرنوب، شموک، جنجک، جنگک، جنگلک (سیrotina silicua) ، درختیست از عایلة لوبیایها. تا 10 م قد میکشد. برگش پرمانند، گلش میدة بیبرگ. میوهاش قهوهرنگ، سیرگوشت و سیرشیره، شیرین (تا 60 فایض قند دارد). میوة خرنوب یکی از شیرهوار شاخة خرنوب های پسندیدة مردم کشورهای بهر میانزمین است؛ آن را تر و تازه و در طعام استعمال میکنند، افشرهاش شربت معمولیست.
چ طوری که در «روزت-اس-صفا» میرخاند (عصر 15) گفته شده است: «طعام ایشان اکثر داوة خرنوب باشد». از میوة خرنوب اسپیرت میکشند. پوستلاخ تنه و شاخش- را برای آش دادن پوست و رنگ و بار متاع استفاده میبرند. تخم خرنوب بوررنگ و سخت است، آن را پیشتر چون چِنک وزن، یعنی قیراط (عربها میوة خرنوب را «قیراط» میگویند) قبول کردهاند (تقریباً برابر 200 مگ). م. حاجیمتاو.