غارشناسی، سپیلیالوژی (از یون. spelaion-غار و… لوژی) ، علمیست، که با آموختن غارها-پیدایش آنها، مارفالوژی، میکرواقلیم، آب و نباتات، هیوانات حاضره و قدیمی غارها، باقیماندههای مدنیّت مادّی آدمان عصر سنگی، تصویرهای روی شخ، هیکلها و طرز استفادة امروزة آنها مشغول است. از بس که اکثر غارهای کلان در نتیجة در آب حل شدن جنسهای کوهی به وجود آمده، با حادثههای کرستی کرابت دارند، غ. نیز با کریتشناسی زیچ علاقهمند میباشد. غ. برابر غارهای کرستی، انچونّن غارهای را میاموزد، که با راه فرسایش، دیفلیتسیه، ابرزیه، صفّازیه، از تأثیر قوّههای تیکتانیک (غارهایی، که از کفیدهها پیدا شدهاند) ، در نتیجة جاری و شخ شدن لوه، آب شدن یخ (غارهای یخی) و غ. به وجود آمدهاند.
غ. در نیمة دوّم ا. 19 همچون علم تشکّل یافت. پیدایش آن با نامهای تدقیقاتچی فرنسوی ه. ا. مرتیل، عالمان اوسترییگی ا. شمیدل، ف. کروس، ا. گروند و و. کنیبیل وابسته است. غ. با گیالوژی، مینیرلوژی، گیامارفالوژی، گیدراگیالوژی، گیدرالوژی، میتارالاگیه و اقلیمشناسی، باتنیکه، لندشفتشناسی، زاالوژی و پلیانتالوژی، اَرخیالوگیه (باستانشناسی) و تاریخ علاقهمندی مستحکمی دارد. در ا.ج.ش.س. با مسئلههای غ. این-ت کستشناسی و سپیلیالوژی پیرم (عمومینیتیفاقی) ، افه، کمیسیون کرست و سپیلیالاگی جمعیّت گیاگرفی ا.ج.ش.س. ( لنینگراد) و سیکتسیههای سیرشمار سپیلیاتوریزم مشغولند، که فعّالیّتی آنها را سیکتسیة مرکزی سپیلساتوریزم ساویت مرکزی عاید به توریزم و ایکسکورسنیهای وتسسپس (مسکو) نظارت میکند. س. 1953 کانگریسّ یکم اتّفاق بینلخلقی غارشناسی برپا گردید، که استو آن س. 1965 در کانگریسّ 4-ام بینلخلقی غارشناسی در لیوبلینه (یوگاسلویه) قبول کرده شد.