فرییمن الکساندر ارنالداویچ

فرییمن الکساندر ارنالداویچ ((22. 8. 1879، ورشوه-19. 1. 1968، لنینگراد) ، ایراشپیناس ساوی-تی، اعاا-کارّ. اف ا.ج.ش.س. (1928) ، خادم خذمت‌نشان‌دادة علم رسّ تاجیکستان (1949). از عایلة خذمتچی. بعد ختم انیویرسیتیت پیتراگرد (1903) برای آموزش زبانهای ایرانی قدیم به ژرمنیه رفت. از سال 1917 در انیویرسیتیت پیتراگرد درس می‌گفت و از سال 1934 کارمند شعبة لنینگردی انستیتوت شرق‌شناسی آکادمی فنهای ا.ج.ش.س.. زیاده از 100 مقاله و اثرهای علمی دارد. ساحه‌های اساسی تحقیقاتش آموزش آثار خطّی قدیمة ایرانی و تاریخ زبان می‌باشد. و اساس‌گذار مکتب معاصر زبان‌شناسی تاریخی و مقایسوی زبان‌شناسی ایرانیست. بعضی داستانهای «شاهنامه» را نیز تحلیل کرده است. سال 1933 به ایکسپیدیسیة کوه موغ سرداری کرده بود. مقاله‌هایش در بسیار مملکتهای خارجی چاپ شده‌اند. عضو جمعیّتهای شرق‌شناسی پالشه، ژرمنیه، امریکا بود.
دبیات: ساکالاو س. ن. ، ا. ا. فرییمن. (ک 100-لیتی و سا دنیه راجدینیه). ویستنیک لنینگردسکاگا انیویرسیتیته. ل) 20، استاریه، یزыک، لیتیرتوره، 4، 1979؛ رازینفیلد ا. 3. ، وыدیوشییسیه ساویتسکیی ارنیست (ک 100 لیتی و سا دنیه راجدینیه ا. ا. فرییمنه). در مجموعة؛ زبان‌شناسی تاجیک، دوشنبه. 1980.