فارسها

فارسها (خود ایرانیان گویند) ، ملّتیست، که قریب نصف اهالی ایران را (16 ملن نفر، 1978) تشکیل می‌دهد. اساساً در ایران مرکزی (جنوبتر از قطارکوه البرز) و شرقی زندگی می‌کنند. به زبان فارسی گپ می‌زنند. از جهت اوتراپالاگی به شاخة جنوبی نجاد کلان اروپایی داخل می‌شوند. در حدود حاضرة ایران مسکنشوی قبیلاهای ایرنی تقریباً به هزارن 2 تا می‌لا راست می‌آید. قبیله‌های فارسها در دولت هخامنشیان حکمرانی داشتند.

سر 19 پراسیسّ همچون ملّت تشکّل‌یابی آنها سر شد، دینداران فارسها موسولماوان شیعه‌مذهبند. دین اسلام عصر 7 بعد از استیلای عربها پهن گشت. تا آن وقت زردشتیّه را می‌پرستیدند. اکثریّت فارسها در دهات زیسته، با دهقانی، باغداری، سبزه‌وات‌کاری، چارواداری مشغولند. کاسبی (قالین‌بافی، بافندگی و غیره) رواج یافته است. در شهر کاسبان، تاجران، خذمتچیان و دیگر زندگی می‌کنند. قسم زیاد کارگران مملکت را نیز فارسها تشکیل می‌دهند. فارسها در عایله تا حال از روی قاعده و قانون مسلمانی مناسبت می‌کنند. تنها سال 1963 زنها حقوق انتخاباتی پیدا کردند، ولی در اصل نابرابرحقوقی آنها در جمعیت و عایله باقی مانده است. ایجادیات دهانی، تئاتر، ادبیات و غیره، مدنیّت عصر میانگی و معاصر فارسها خیلی بایی است. نگرید نیز ایران.