فانی شیرازی (خواجه محمّد ابی محمود معروف به دیهدار (سال تولد نامعلوم-وفات 1608، صورت، هندوستان) ، شاعر و دانشمند ایرانی. علمهای رسمی دور را در شیراز آموخته است. پس از کسب کمال به هندوستان رفته، در دربار حاکمان آن دیار خدمت کرده است. فانی شیرازی پیرو تصوّف بوده است. از او دیوان اشعار عبارت از قصاید، غزلیات، ترجیعات، رباعیات و غیره، مثنوی به نام «هفت دلبر»، اینچنین 17 رسالة تصوّفی باقی مانده است، که در کتابخانههای هندوستان محفوظند. فانی شیرازی به «گلشن راز» محمود شبستری و «نفحات-ال-انس» ن عبدالرحمان جامی و غیره حاشیهها (شرح) نوشته است. تفسیر یکچند سورة قرآن نیز به قلم او تعلق دارد.
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …