فعالیت، شکل مخصوص مناسبت انسان به عالم و تغییر باشعورانة آن به منفعت آدمان را گویند. فعالیت معمولاً دارای مقصد، واسطه، نتیجه و جریان میباشد. فعالیّت انسان همچون فعالیّت اجتماعی صورت میگیرد.
ان از ابژکت، پریدمیت عملیات و سوبژکت عملیات عبارت است. فعالیّت انسان هم فعالیّت بیولوگی و هم فعالیّت اجتماعی و مدنی، اجتماعی و تاریخی او را در بر میگیرد. ضمن انکشاف فردی انسان جهتهای بیولوگی فعالیت و فعّالیّتمندی آن تغییر مییابند.
فلسفة مارکسیستی از دایرة فهمش محدود ایدهآلیستی فعالیت بیرون برآمده، در زیر این مفهوم یگانگی عضوی شکلهای حسی و عملی و نظریهوی فعالیّت را میفهمد.
س. نوروزاو.