فشیزم

فاشیزم (اتلیوی fascicmo، از fas-سio-اتّحاد، دسته) ، جریان سیاسییست، که در دورة کریزیس عمومی کاپیتالیست به وجود آمده، منفعت دایره‌های بغایت ارتجاع و تجاوزکار برجوزیة امپریالیستی را افاده می‌کرد. حاکمیت فاشیستی دیکتتورة تروریستی قوّه‌های ارتجاعپرست کاپیتال مالییویست.

یستیفادة شکلهای اشدّی زور به مقابل صنف کارگر و همة محنتکشان، انتیکامّونیزم، شوینیزم و نجادپرستی جنگ‌آور، استفادة وسیع متدهای دولتی و ماناپالیستی تنظیم اقتصادیات، سخن‌پردازیهای (اکثراً سوسیالیستانة بردروغ) سیاسی عوامفیریبانه با مقصد به وجود آوردن زمینة عمومی (اساساً از حساب برجوزیة میده) برای پرتیه و تشکیلاتهای فاشیستی نشانه‌های اساسی فاشیزم می‌باشند. آخر سالهای 30 ریجیم فاشیستی در اتلیه، ژرمنیه، پارتوگلیه، اسپنیه و یکقتار مملکتهای اوراپة شرقی و مرکزی برقرار شد. ژرمنیة فاشیستی با سرداری گیتلیر (1933-45) با اتلیة فاشیستی با سرداری موسّالین (1922-43) و ژاپن میلیتریستی شرطنامه بسته، جنگ دوّم جهانی (1939-45) را سر کرد. بعد جنگ در یک قطار مملکتهای کاپیتالیستی فعالیّت عنصرهای نیافشیستی پرزور شد. ولی سرنگون شدل فاشیزم در پارتوگلیه (1974) ، یونان (ژوئیة 1974) ، شکست خوردن دیکتتورة فاشیستی در اسپنیه (1975) نشانة سستی ریجیم فاشیستی در زمان حاضره می‌باشد. یگانگی صنف کارگر و همة قووه‌های دیماکره، تی شرط اساسی موفقیت در مبارزه به مقابل فاشیزم است.