«فرامورزنامه» منظومة حماسییست در حدود 1500 بیت، که تقریباً آخر عصر 11-اوّل عصر 12 از طرف مؤلف نامعلومی نوشته شده، داستانی را از قهرمانیهای فرامورز-پسر رستم در بر میگیرد. مضمون مختصرش این است: روزی پهلوانان رستم، گیف، گودرز، توس، فریبورز و دیگران در دربار نشسته بودند، که از نزد شاه هند رسولی با نامهای رسید. در نامه شاه هند از کیکاووس درخواست میکرد، که پهلوانی را به نزد وهای برای یاری بفرستد. از پهلوانان فرامورز برخاسته، میل به هندوستان رفتن کرد. فرامورز دشمنان شاه هندوستان و جانور عظیم (اجدهها)-ی را نیست و نابود کرد و به ایران بازگشت.
اید به «فرامورزنامه» در «تاریخ سیستان»، «مجمل-ات-تواریخ» (مؤلفش نامعلوم) ، یک قصیدة فرّخی سیستانی (لحظة جنگ فرامورز با اجدهها) و دیگر جایها اشاره شده است. روایتهای دیگر در بارة فرامورز در داستانهای «شاهنامه» فردوسی، «برزونامه»، «بهمننامه» (سرگذشت پسر اسفندیار) ، «جهانگیرنامه» و غیره آورده شدهاند.
نوسخههای خطّی «فرامورزنامه» در کتابخانة ملّی پریج و موزی بریتنیه محفوظند.
دبیات:
م. دلاوراف.
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …