«فرهنگنامه» فرهنگ تفسیریست، که هوسین وفای در عصر 16 تألیف کرده است. از مقدّمه و 25 باب عبارت بوده، 451 فصل و 2425 لغت را در بر میگیرد. ترتیب لغت الفبایست. در شرح لغت برای تصدیق فکر از ایجادیات رودکی، فردوسی، خسرو دهلوی، حسن دهلوی، حافظ، سلمان ساوجی، جامی و دیگر، اینچنین از ایجادیبت خودش بیتها آورده است. در «فرهنگنامه» نام دیهه و شهرها و غیره عکس یافتهاند و لغتهای را، که بیشتر مخصوص یگان شهر یا ولایتند، قید کرده است. نسخههای «فرهنگنامه» در کتابخانة ملّی پریج (ناپرّه، کتابتش 1857) ، کتابخانههای انستیتوت شرقشیلاسی آکادمی فنهای رسّ ازبکستان (زیر رقم 1036) و انستیتوت شرقشناسی آکادمی فنهای رسّ تاجیکستان (زیر رقم 208 و قسم لغت با اثرهای دیگر در یک جلد 647/1) محفوظ است. ا. آتهخاناوا.
Инчунин кобед
سرخانه
سرخانه، قسم اوّل سرود، که به اندازة یک بیت متن سرود اجرا میشود. بعضاً سرخط …