افّوزیه

افّوزیی (لات. effusio-ریختن، جاری شدن) ، پراتسیسّ به روی زمین جاری شدن لوه (مگمه) را گویند. از شخ شدن لوه جنسهای کوهی ایفّوزیوی به وجود می‌آیند. ه. یکی از شکلهای آتشفشانی ولقان است (نیگ. ولقان). ه.-ها، عادتاً، در وقت به بیرون ریختن شکسته‌پاره‌های خرد (خاکستر ولقانی، peگ یا تُف) یا که پاره‌های کلان (گلوله‌های ولقانی و شلکها) به عمل می‌آیند. لون ترش و چسپک بعضاً به روی زمین جاری نشده، بالای همدیگر غرم می‌شود و گنبذ ولقانی حاصل می‌کند.