رامیت، دره، یک قسم وادی دریای کافرنهان، که از اندراب دریاهای سردة میانه و ساربا تا از کوهسار برآمدن دریا (از شمال و شرق به جنوب و غرب) به مسافة قریب 20 کم طول کشیده است. دره را از راست نشیبیهای جنوبی قطارکوه حصار (بلندیشان تا 4200 م) ، از چپ قطارکوه قراتیگین (از 2000 تا 3000 م) احاطه کردهاند. ریلیف دره کوهی، قسم میانهاش بیشتر میانکوهیست. تابستان رامیت گرم، زمستانش خنک معتدل. حرارت میانة ژانویه-2. از همه خنکترینش تا-25، -35°س ژوئیه 20-24°س، گرمترینش تا 40°س. بارشات سالانه 1000-1200 مّ (اساساً اکتبر-مهای). در سای و درهها و قد-قد دریای کافرنهاندرختان چنار، چارمغز، توغ، زرنگ، آلوچه، بید، سفیدار و بتّههای گوناگون میرویند. در سوفههای دریا و کانوسهای سیلاورد باغهای میوه (زردآلو، سیب، ناک، آلوبال و، توت و تاکهای انگور) بنیاد گردیدهاند. نشیبیهای اطراف را درخت و بتّههای فرک، بادام، نسترن، آلوچه، بشال و غیره فرا گرفتهاند.
الم هیوانات دره نیز گوناگون است. از هیوانات خرس، غوراز، گرگ، روباه، قشقلداق، جیره، از پرّندهها کبک، کبوتر، زرگلدار و غیره واماخورند. در دریای کافرنهانو شاخابهای آن شیرماهی گلماه، پادوست و لقّمادی موجودند. دره با موزرة دلفریب، باد و هوای فارم، آفتاب نورفشان و آب فراوان خود به است-رادتگاد محنتکشان تاجیکستان تبدل یافته است. در این جا یک قطار لگیرهای پیانیری، خانههای استراحت، سنتاریه و طبابتگاهها واقع گشتهاند. دره سراسر مسکن است. از این جا مرشروتهای توریستی، نقلیات اتومبیلی، از آن جمله اتوبوسهای پسسجیری آرجانیکیدزیآباد-رامیت میگذرند (نیگ. نیز رامیت، ممنوعگاه).
گ. ت. سیدارینکا، یو. س. اسکاو.