باتّیچیلّ سند را

باتّیچیلّی سند را (اصلاً الیسّند را فیلیپّیپ) (1444، فلارینسیه-1510، همان جا) ، رسّام اتالیایی دوران احیا. درس مهارت را از رسّام مشهور فیلیپا لپپ آموخته است. بیشتر به منظره‌نگاری و پارت­ریت توجّوخ داشت، هرچند دامنة ایجادش نهایت فراخ است. از اساطیر و ادبیات عتیقه با مهارت بلند استفاده برده است. مصوّره‌هایش با بند و بست و موازنت خود بیننده را مفتون می‌سازند، در آنها از رمز، کنایهیو استعاره استادانه کار گرفته شده است. مثلاً، در مصوّرة «تولد ناهید» چهرة الهة زیبایی-نزاکت و لطافت زن به تمام گشاده شده، در بیننده احساس احترام و صمیمیت را بیدار می‌سازد. سیمای زن در مصوّره‌های «فراموش‌شده»، «مگنیفیکت». «کینتور و پلّده» عالی تصویر یافته است. باتّیچیلّ برای اثر مشهور دنتی «مزهقة الهی» زیاده از 80 رسم جالب آفریده است، که از هر جهت ناتکرارند و تا به حال در نشر این کتاب به زبانهای گوناگون دنیا استفاده می‌شوند. «تهمت»، «تاریخ ویرگینیه»، «مرگ لوکریتسیه»، «صحنه‌ای از زندگی»، «عبادت»، «تسلیب»، «مولود عیسی»، «بهار»، «پرستش ساحر»، «یودیف و آلافیرن»، «ثباتکاری» و دیگر مصوّره‌هایش همچون قلّة بلند صنعت اروپا اعتراف شده، در بزرگترین نگارستانهای اروپا و امریکا محفوظند.