بارادولین
ریگار ایوانوویچ (تولد 24. 2. 1935، دیهه ویریساوکة ناحیة اشچ ولایت ویتیبسک بیلاروسّیه) ، شاعر و ترچومان بیلاروس. نویسندة خلقی بیلاروس (1992). بعد ختم دانشگاه دولتی بیلاروسّیه در مؤسسههای نشراتی «بیلاروس» و «مستسکیه لیتیرتوره» («ادبیات بدیعی») ، گ. «ساویتسکیه بیلاروسّیه» («بیلاروسّیة ساویتی») ، مجلههای «بیرازکه» («توس») ، «پالیمیه» («شعله») کار کرده است. عضو این بیلاروسّیه، عضو پین-مرکز بیلاروسّیه (سالهای 1990-99 پرزیدنت آن). سالهای 1995-97 در صدارت بنیاد ساراس بیلاروسّیه فعالیت داشت. شعرهای نخستینش در مطبوعات سال 1953 به طبع رسیدهاند. مجموعة اوّلینش «ماه هلال در صحرا» (1959). بیش از 20 مجموعة اشعارش، از آن جمله «کلیات» اش در 4 جلد به طبع رسیدهاند. موضوع اکثر شعرهای بارادولین وصف دوستی خلقها میباشد. در موضوع و انعکاس واقعیت تاجیکستان شعرها دارد: «بزکشی»، «رقص دختر تاجیک»، «جواب به فیزالله انصاری»، «بیا به دیار ویتیبسک، قهّاری» و غیره «قصّة پالک اگار» (اثر ادبیات قدیم روس) ، اثرهای فیدیریکا گرسیه لارکه، گبریاله میسترل، رباعیات عمر خییام، اثرهای م. تورسونزاده، شکسپیر، بیران، پبلا نیروده و دیگران را به زبان بیلاروسی ترجمه کرده است. دارندة مکافات دولتی به نام یه. کوپله. با آردینهای «دوستی خلقها»، «نشان فخری» و غیره سرفراز گردیده است.