باردان

باردان، بارجامه، وسیله‌ای است (مانند خلته، خرجین، جوال، بوخچه، بسته، لعلی و غیره) ، که چیزهای خرد و کلان و اشیای روزگار را به درونش جایی می‌کنند، تا نگاهداری و کشاندن آن موافقتر گردد. معمولاً فروشنده چیزهای فروخته‌شده را در باردان گذاشته، به خریدار می‌سپارد. ناصر خسرو در «سفرنامه» اش گفته است: «در بازار آن جا از بقّال و عطّار و پیلکار هر چه فروشند، باردان آن از خود بدهند». وابسته به حجم و مقدار بار باردان خرد و کلان می‌شود. باردانهای نسبتاً خرد بسته‌ای در لگن، بوخچه، دسترخوان و غیره می‌باشند، که عادتاً آن را به معرکه‌ها می‌برند. بارهای حجماً کلانتر را در صندوق، جامه‌دان، خم، کوزه، بارجامه و قوطیهای کرتانی و سیلافنی جایی می‌دهند، تا که از مکان به مکانی بردن آنها آسانتر شود.

ر. رحمانی.