بانوگوشسپنامه

«بانوگوشسپنام» یکی از داستانهای خماسییست، که در سبک و رویة «شاهنامه» فیر­دوسی، در بهر متقارب، تقریباً در عصر 11 (در حجم 900 بیت) تألیف شده است. مؤلفش نامعلوم. در این داستان از کارنمایها، جنگ و نبردهای بانوگوشسپ-دختر رستم سخن می‌رود. در داستانهای «بهمن­نامه»، «برزونامه» از بانوگوشسپ و جنگهایش با دشمنان یاد شده است، ولی واقعه‌ها و لحظه‌هایی، که در «بانوگوشسپنامه» تصویر شده‌اند، از داستانهای نامبرده فرق می‌کنند. در این داستان از جنگ بانوگوشسپ با شیران و درندگان، صحنههای شکار او، جنگهایش با بعضی امیران و پادشاهان و مغلوب کردن آنها سخن می‌رود. رستم خواست، که بانوگوشسپ را به گیف-پهلوان نامدار، پیس­ر گودرز به زنی دهد، ولی بانوگوشسپ پیش از زوجة گیف شدن به نبرد او برخاسته، پیروز‌ شد. برای این اعمالش رستم او را تنبیه داد. در داستان اینچنین از نبرد بانوگوشسپ با رستم و پسرش فرامرز (پیش از نبرد آنها را نشناخت) یاد شده است. در این ن­برد بانوگوشسپ رستم را مجروه کرد.

یک نسخة «بانوگوشسپنامه» در کتابخانة ملّی فرانسه، نوس­خة دیگرش در کتابخانة موزیی بریتنیه موجود است.

گ. سعدییوه.