باقییف میرزامان، میرزا باقی

باقییو میرزامان، میرزا باقی (تولد 19. 12. 1944، دیهه ایسیز ناحیة کوهستان مستچاه) ، شاعر و نویسندة تاجیک. ختم‌کردة ادت (حالا دمت؛ 1971). پس از ختم تحصیل در ستودیة تلویزیون تاجیکستان (1971-72) ، ریدکسیة روزنامه‌های «معارف و مدنیت» (1972-80) ، «ادبیات و صنعت» (1981-82) ، «آموزگار» (1983-98) و مجلّة «معارف تاجیکستان» (1998-2001) کار کرده است. از سال 2002 سرمحرر نشریات «بخارا». به قلم باقییف کتابهای «حماسة مادر و کودک» (1984) ، «نقطة نور» (1986) ، «فروغ خرد» (عبارت از 5 جلد، 2000-2005) ، «جاوداننامه» (جلد 1، 2006؛ جلد 2، 2013) تعلق دا­رند. اندرزهای نویسندة روس ل. ن. تالستای را با نام «اندرزنامه» ترجمه کرده به طبع رسانده است (1989). اثرهای «فروغ خرد» و «جاوداننامه» نه تنها حجماً بزرگند، بلکه از جهت مضمون و مندرجه و موضوعها مکمّل و مرتّب‌اند. این اثرها یک طرز نوجوی و نوگویهای به خود خاصی دارند، که خواننده را به اندیشه وادار می‌کو­نند، مسئولیت او را نسبت به جهان گذران آدمی و جاودانه بودن خرد جهان فزون می‌نمایند، تا این که در تاریکشب پیچیدة دنیا گمراه نگردد. محتویات این کتابها خودشناسی انسان در ماورای زمین و کیهان بی‌انتهاست. باقییف انسان را یک وجود خودآگاه، اصیل، آفرنده، دارای ارادة مستقل، «خود» مستقل، جوهر نوع شریف، قدرت خارق‌العاده توصیف نموده است. نگاشته‌های باقییف فلسفة اخلاقی، درس زندگی، آیین بهزیستی، رسیدن به درجة انسان کامل را دارند، مسع­ولیّت انسان را نسبت به تقدیر ملّت، وطنداری افزون می‌کنند. باقییف چنین می‌شمارد، که هیچ چیز ارزندتر از آزادی و آگاهی نیست، هیچ چیز شایسته‌تر و والاتر از خرد نیست. عضو اجت (از سال 1984).