باقییو
محمودخان عنایتولّایویچ (تولد 23. 4. 1951، شهر لنینآباد) ، زبانشناس، دکتر علمهای پیدگاگی (1992) ، پروفسور (1994). ختمکردة فکولتة زبان و ادبیات روس ادت (1973). سالهای 1973-74 معلم مکتب میانه، 1974-80 اسیستنت کفیدرة زبان و ادبیات روس انستیتوت دولتی پیدگاگی لنینآباد، 1983-95 داتسینت، مدیر کفیدره، خ. ک. علمی دانشکدة دولتی آموزگاری لنینآباد، 1995-98 خادم پیشبر علمی انستیتوت تحقیقات علمی پروبلموی فدراسیونم روسّیه بود. سالهای 1998-2006 ریکتار دانشگاه معاصر اومانیتاری روسّیه-تاجیکستان بود. اعلاچی معارف جمهوری تاجیکستان (1993) ، برندة جایزة بینلخلقی به نام سقراط (2007). با آردین نشان فخری فدراسیون روسّیه (2001) سرفراز گردیده است. باقییف نخستین عالمیست، که در تاجیکستان در دانشگاه معاصر اومانیتاری روسّیه-تاجیکستان تعلیم فاصلوی را جاری کرده است. مؤلف قریب 100 اثر و مقالة علمی، علمی و متدی، دستورها عاید به آموزش زبان روسی در علاقهمندی با زبان تاجیکی.
اسار: متدیکه آبوچینیه وыرزیتیلنام و چتینی و استودینتاو نتسیانلنایی گروپّы پیدووزاو تدجیکیستنه. مسکو، 1983؛ ازوچینی روسّکایی لیتیرتورы وا وزیماسویزы س رادنایی. مسکو، 1991؛ پرابلیمы گمنیزتسی لیتیرتورناگا آبرزاونیه تدجیکسکیخ وزاو. مسکو، 1993؛ پرابلیمы ایتناکولتورالاگی و پرایزویدینییخ تدجیکسکیخ ا روسّکیخ پیستیلیی. مسکو، 1998.