بایسونغور
میرزا فرزند محمود ابن اخمد ابن ابوسعید گرگانی (نامعلوم) ، حاکم ناحیة بدخشان (حکمرانی 1474-1495). شخص بافضل و دانش بوده، شعر میگفت و در شعر «عادلی» تخلّص میکرد. در «مجالس و-ن-نفایس» علیشیر نوایی آمده است، که سلطانلی مشهدی پاکیزگی خطّ نستعلیق وی را ستوده است. از آثار او قطعهای در مرقّع بهرام میرزا در کتابخانة خزینة اوقاف استنبول محفوظ است، که با خطّ خوش نوشته شده است. این بایسونغور را با بایسونغور میرزا-فرزند شاهرخ ابن تیمور، که در سال 1434 وفات کرده است و به جز نستعلیه همة انواع خط را خوش مینوشته است، نباید اشتباه کرد.
ن. شریپاو.