بایکات

بایکات (انگلیسی boycott-گرفته از اسم شخصی با نام بایکات) ، یکی از شکلهای مبارزة سیاسی و اقتصادیست، که پرّه یا قسماً قطع نمودن مناسبت نسبت به شخصان علی‌حده، تشکیلات و غیره را پیش‌بینی می‌­کند. مثلاً، نخریدن محصولات کارخانة مویین، خودداری از کار کردن و غیره. عنوان اصطلاح مذکور از نام رئیس امور راهبری کارگران انگلیس-چرلز بایکات گرفته شده است، که سال 1880 نسبت به او از طرف اجارگیران ایرلندی بایکات اعلان کرده شده بود. در مناسبتهای بینلمیللی، موافق آیین‌‌نامة سازمان ملل متّحد، یکی از تدابیریست، که بدون استی­فادة قوّه‌های مسلّح به جهت نگاهداری صلح استفاده می‌شود. برای این دولتی بایکاتکننده با دیگر دولت (یا دولتها) همه گونه مناسبت را قطع می‌کند. در عملیة مناسبتهای سیاسی و بینلخلقی بایکات می‌تواند بایکات انتخابات یا بایکات بازیهای المپیک و غیره باشد. این بایکات در دست کشیدن از آوازدهی از جانب گروه انتخابکنندگان افاده می‌یابد. آد­تن آن نمایشکارانه و عامّوی صورت می‌گیرد. سببهای بایکات ناباوری نسبت به نظام انگگیخاباتی، اعتراض به استفادة قوّه‌های پرزور مأموری هنگام انتیخا­بات، ساخته‌کاری سراسری و غیره می‌باشند. انگیزة اشتراک نکردن در انتخابات آن است، که به انتخابات صنعی مقام رسمی داده نشود. بایکات انتخابات یا رعیپورسی در صورتی نتیجه داده می‌تواند، که اگر شمارة خدّ اکثر انتخابکنندگان در آوازدهی شرکت نکنند، در عکس حال بایکات همچون عمل سیاسی بدون نتیجة حقوقی باقی می‌ماند.

ش. رحیم‌زاده.