بایدوخان

بایدوخان (فوت 4. 10. 1295) ، ششمین خان ایلخانان ایران از سلالة هولاگویها. پسر ترغه‌ای و نبیرة هولاگ و. بعد از کُشته شدن گیخاتوخان (24 مارت 1295) با یاری تغاجار به تخت پادشاهی نشست. امّا شاخزاده غازان به خاطر انتقام خون عمکش گیخا­توخان با یاری امیر نوروز از خراسان بر ضد بایدوخان برخاست. جنگ با صلح انجامیده، بایدوخان علاوه بر خراسان، ملکهای فارس و عراق را به غازانخان بخشید. بایدوخان در دورة حکمرانی خود کوشش نمود، که «یاسا» چنگیزخان را از نو احیا کند. موافق معلومات مأخذهای مسیحی و مسلمانی بایدوخان به مسیحیان توجّه دا­شته، با مسلمانان چندان مناسبت نیک نداشت. بایدوخان حتّی وزیر بزرگ و صاحبدیوان مملکت صدر جهان (‌خواجه ‌صدرالدّین احمد زنجانی) را از وظیفه سبکدوش نمود. در لشکرکشی نوبتی غازانخان جانبداران صدر جهان با تغاجار بر ضد بایدوخان برآمدند و بایدوخان تنها مانده فرار کرد. بعداً بایدوخان در نزدیکی نخجوان دستگیر شده، از جانب غازانخان (4 اکتبر 1295) به قتل رسانده شد.

ق. رسولیان