برار (سال تولد نامعلوم-وفات 1856) ، شاعر و خطّاط تاجیک. از استروشن. پدرش محمّدسالیه نیز شاعر بوده است. ابرار معلومات اب-تیدایی را در زادگاهش گرفته، سپس تحصیل را در مدرسة خواجهجان استروشن دوام داد.
و چون دانشمند و شاعر شهرت داشته است. در صنعت خطّاطی نیز مشخور گشته، در نوشتن هفت نوع خط اسلیمی (کوفی، تعلیق، نسخ، زلف، ریهان، رقاع و نستعلیق) هنرمند بوده است. اشعار پراکندة ابرار در بیاض و جنگها آورده شدهاند. ابرار اساساً شاعر غزلسرا بوده، مسدّس و مثمّن نیز ایجاد کرده است. نمونهای از اشعار او:
های گل تازه، که بویی ز وفا نیست ترا،
خبر از سرزنش خار جفا نیست ترا.
رهم به بلبل بیبرگ و نوا نیست ترا،
یلتیفاتی به اسیران بلا نیست ترا.
ما اسیر غم و اصلا غم ما نیست ترا،
با اسیران بلا رحم چرا نیست ترا؟!
فاریغ از عاشق غمناک نمیآید بود،
ماه من این همه بیباک نمیآید بود.
س. سلطاناو.