بدورزّاق ابن شهابودتسین فضل‌الله

ابدورزّاق ابن شهابودتسین فضل‌الله (خانه جلال‌الدّین)-ا باشتینی، اوّلین امیر سربداران خراسان (1337-1339). لقب «امینودّوله» داشته است. در در­بار خان مغول ابوسعیدخان شغل دیوانی داشت. ابدورزّاق شخص نیرومند و ننگ‌آور بود. خان مغول ابوسعید­خان قبل از مرگش برای جمع کردن اموال از ولایت کرمان ابدورزّاق را به عنوان نماینده فرستاد، لیک ابدورزّاق خراج جمع‌کرده را برای خود خرج کرد و به زادگاهش باشتین برگشت.

مرگ ابوسعیدخان او را از جزا خلاص کرد. پس از این ابدورزّاق وضعیت مردم شوریده را فهمیده، بر آن سروری کرد و این شورش نام «قیام سربداریه» یا طایفة «سربداران» را گرفت. شورش «سربداران» با سرداری ابدورزّاق خیلی نظام پیدا کرده، آوازة آن سراسر خراسان پهن شد. ابدورزّاق سال 1337 سبزوار را تصرّف کرده، به مرکز دولت نو خود تبدل داد.

در کوتاهترین مدّت رادکان، جوین، اسفراین، جاجرم و شهرهای اطراف را یکی پس دیگری گی­ریفت. تقریباً دویونیم سال در سر قدرت قرار داشت و نهایت از طرف برادرش وجیخ‌الدّین مسعود کُشته شد. سبب قتل او را مورخان نتیجة افراط و فساد دانسته‌اند.

د .: پیتر و شیویکیی ا. پ. ، زیملیدیلی ا اگررنыی آتناشینیه و ارنی 13-14 وّ. م.

ل .؛ 1960؛ پیتروشیوسکیی ا. پ. ، نهضت سربداران خراسان. ترجمة کریم کشاورز. ت. ، 1351.