عبدالرّحیمبیی (1700، خجند 1733، همان جا) ، بدورهیمخان، فرزند شاهرخبیی اتالیق، خان خوقند. سالهای حکومتش 1721-1733، از سلالة ازبکزبان منگها. سال 1725 از وضع نابسامانی خانیگری بخارا استفاده برده، با سپاه 20 هزارنفرة خود خجند (1725) ، اوراتپّه (1726) و سپس سمرقند را (1732) تصرّف نمود.
بدورهیمبیی دختر حاکم شهرِ سبزعالمبیک را، که آیچوچوک-آییم نام داشت، به نکاح خود درآورد. عبدالرّحیمبیی با کمک و طرفداری اشراف شرحریسبز به مدّت شش ماه در سمرقند اقامت اختیار کرد و سپس با سلاحش به فرغانه برگشت و در خوقند قرار گرفت. او را برخی از مورخین به عنوان پایهگذار شهر خوقند دانستهاند.
بدورهیمبیی در آبادی شهر خوقند اقداماتی را نیز انجام داده است. چنانچه، در عهد او قلعهای بنا شده است، که هم اکنون در میان مردم به نام «قورغان کهنه» معروف است. عبدالرّحیمبیی سال 1733 در نتیجة سوءقصد در خجند به قتل رسید. بعد از قتل او تخت خانی خوقند نصیب برادرش عبدالکریمبیی منگ شد.
د .: ب آ ب آ ب ا ک آ و x-ن. ، کوکرن تریخن، تاش-کینت، 1966؛ استاریه لنینبده، د. ، 1986.