بدولّایوه گلسر

عبدالله‌افه گلسره سنگیناونه (تولدش 2. 2. 1948، ناحیة، شهرینو) ، اکتریسة تاجیک، هنرپیشة خلقی تاجیکستان (1999). ختم‌کردة ان­ستیتوت دولتی صنعت تئاتری به نام ا. و. لونچرسکیی مسکو (1971). از سال 1971 اکتریسة تئاتر دول­تی جوانان تاجیکستان به نام م. واحداف. عبدالله‌افه آبرزا را ساده و صمیمی و با مهارت بلند می‌آرد.

در صحنة تئاتر بیشتر از 100 رل آفریده است، که بهترینشان اینهایند: سییارخانم («رابیة بلخ» ا. عطابایف، 1974) ، وسّه جیلیزناوه («وسّه جیلیزناوه» م. گارکیی، 1976) ، سودیه-مادر («عروس و داماد» م. بیچییف، 1983) ، پاپاین («همین طور هم می‌شود» و. نظراو، 1985) ، ستاربان و («ابن سینا» ش. قیاماو) و غیره. ابدولایوه یکی از بهترین آفرندگان سیمای مادر در صحنة تئاتر و کینای تاجیک می‌باشد. او سیمای مادران را خوب و طبیعی آفریده، مهر و محبّت بی‌پایان و عالم معنوی آنها را با مهارت بلند می‌کُشاید.

مادرانی، که عبدالله‌افه سیمایشان را آفرید­ست، مبارز و فعالند، آدمان را به آبادایی وطن، صلح و وحدت و دوستی و رفاقت دعوت می‌نمایند. مخصوصاً مراجعت مادر به عالمیای در اجرای او صمیمی و تأثیربخش صدا می‌دهد. مثال روشن این سیمای مادر از پییسه‌های «هلاکت امید» گ. گیییرمنس (1971) ، «مادر» ک. چپیک (1975) ، «سروش استالینگرد»، ش. قیاماو (1982) ، «سخن واپسین» ن. جلالاو (1986) ، «گمراه» م. خیالاو (1987) ، مانالاگهای «مراجعت مادر» ش. محمّدی‌اف، «فغان مادر» ا. نظاماو، «اشکهای سوزان» د. رحمان‌اف، شعر «مادر امریکایی» گ. سفرزاده و غیره شده می‌توانند.

بدولّایوه در نمایشهای تئاتری تلویزیون اشتراک فعال دارد. اکتریسة صاحب‌استعداد کینای تاجیک نیز می‌باشد. او در فیلمهای تاجیکی بیشتر از 70 رل بازیده است: گلشن («چار نفر از چارسنگ»، 1972، ریج. م. کرسیماوه) ، آیشه («هیجبودگان…»، 1973، ریج. ت. صابراو) ، گلبهار و مادر («پنج ن­فر در پیراهه» و «شیرک جسور»، 1975، 1976، ریج. م. محموداو) ، خاصیت («جمعة هفتم»، 1979، ریج. آوچرینکا) ، مادر («او خوشدار من است»، 1985، ریج. م. قاسم‌اوه) ، ما­در (سلسلفیلم تلویزیونی «شیرین»، 2004) ، زن دیرکتور مکتب («نشان زندگی»، 2006، ریج. س. قادری) ، جمیله (سلسلفیل­م «شوم‌قدم» 3. صادق و ش. سالیخ، 2009) ، ببیاییشه («پدرود و پیغام» سیف رحیم، 2009) ، مادر («مادر-زمی» ا. مشرباو 2009) ، مادر («گل سنگ» م. کریم و ه. سنگیناو) و غیره. عبدالله‌افه در کینافیس­تیول تاجیک (1986) بهترین اکتریسه دانسته شد.