بدولغفور لاری

ابدولغفور لاری بدی‌الدّین (در بعضی سرچشمه‌ها رزی‌الدّین آمده است؛ تقریباً سالهای 40 عصر 15-1506، هرات) ، دانشمند، عارف و فقیه فارس-تاجیک. در سرچشمه‌های تاریخی و دینی و ادبی چون شخص تحصیلدیده، آگاه از علوم متداولة زمانش توصیف شده است.

روتبة مولانا گرفتن ابدولغفور لاری گواه آن است، که او به درجة بلند علم و فضل زمان خود به استادی رسیده بوده است. پسر هوسین وا­یز کاشفی ادیب معروف فخر‌الدّین علی سفی یکی از شاگردان اوست. در تاریخ علم و ادب چون نویسندة شرح و حاشیه‌ها مشهور است. ابدولغفور لاری از مشهورترین شاگردان عبدالرحمان جامی بود.

با درخواست فرزند جامی-زیا‌الدّین یوسف بر «نفحات-ال-انس» و «فواید زیایه» جامی شرح و حاشیه‌ بسته، مشکلات آنها را توضیح داده است. این اثر به غیر از حواشی باز شرح حال و توصیف آثار جامی را در بر گرفته، چون نمونة اثر یادداشتیویی اعتراف گردیده است. زبان و اسلوب آن ساده و روان است.