بشیدزی ارکلیی ویسّریاناویچ (23. 11. 1909، دیهه خان، گوب. کوتیس-1992، تبیلیس) ، شاعر و خادم جمعیّتی گرجی، آکادمیک آ.ع. رسّ گرجستان (1960). قهرمانی میهنت سوسیالیستی (1979). رئیس شورای عالی رسّ گرجستان (1971). رئیس صدارت این گرجستان (1953-1967) ، سرمحرر انسیکلوپدیة ساویتی گرجستان بود. شعرهایش از سال 1928 چاپ شدهاند. در مجموعههای او «شعرها» (1932) ، «شعرهای نو» (1938) ، سلسلة شعرهای «سرودهای دروگران»، «گوریه شکوفان است»، «شب شکارچیان» (1950-19 51) و غیره حیات نو، عشق وطن، محنت فداکارانه و دلاورانة خلق ایجادکار ترنم شده است.
در موضوع جبو (1941-1945) و کارنمایی دلاوران جنگ شعرهای «کاپیتان بوخیدزی»، «سرود مرد مجروخ»، «به خاطرة لیسیلیدزی» و غیره را آفریده است. در سلسلة شعرهای «با پیرهههای رستویل» و «فلستین، فلستین» (مکافات دولتی گرجیستان به نام رستویل، 1966) ، «این سرودهای گرجستان من است» (1971) زندگی دشوار و مرکّب و عالم باطنی شاعر بزرگ گرجی تصویر یافته است. کتابهای «قرابت» (1966) ، «مجموعة شعرها» (1982) از خصوص موقع جمعیّتی شاعر، تعریخ گرجیستان و خلق کشور، دوستی خلقها و صلح بحث میکنند. شعرهای ابشیدزی به زبان خلقهای سابیک ا.ج.ش.س. و خارجی، از جمله به زبان تاجیکی (شعرهای «به شاعر هند»، «به شاعران شرق»، «دوستی را زوال نیست»، «سه قلعه») چاپ شدهاند.
اس .: ازبرنّыی ستیخ، تبیلیس، 1984؛ به شایران شرک. در مچم. «ایتیکاد»، د. ، 1982.