یسینسکیی برونا

یسینسکیی برونا (ویکتار یکاولیویچ) (17. 07. 1901، موضع کلیمانتاو ایزد سندامیر، گوبیرنیة ردام، حاضره پالشه-20. 10. 1941) ، نویسندة پالیک و روس. از عایلة طبیب. ان-ت کرکاو را ختم کرده است (1922). اثرهایش از سال 1918 چاپ شده‌اند.   منقّدان برجوزی به او «بلشویک نظم پالیک» نام داده بودند. س. 1924 موهریر گزیتة کامونیستی «منبر کارگر» (لواو) بود. مقاله‌های ا. و. لنین، شعرهای و. میکاوسکیی را به زبان پالیکی ترجمه می‌کرد. سال 1925 به فرنتسیه هجرت کرده، عضو پرتیة کامونیستی فرنتسیه و روالیوتسینیاری کسبی شد. س. 1928 در جواب پنفلیت نویسندة فرنسوی پ. مارن «منّ مسکوه را آتش می‌زنم» را می‌نوشت. پس از نشر رمان در گ. «یومنیتی» از فرنتسیه رانده شد.

ز س. 1929 در ا.ج.ش.س. زیسته است. کاتب اتّحادیة بینلخلقی نویسندگان کارگر، موهریر جرنل پالیکی «مدنیّت عامّه» س-های 1931-32 محرر ج. «لیتیرتوره میراوایی روالیوتسی» («ادبیات انقلاب روالیوتسیانی جهانی») بود. از س. 1930 به زبان روسی ایجاد کرده است. س-های 1930 پیسه‌های هجوی «بزم خوسه‌ها» (1931) ، یکچند ناویلّه، پاوست هجوی «بینی» (1936) ، رمان «سوء قصد فارغ‌بالان» (1936-37) ناتمام، نشر ق. 1، 1956) و غ.-را نوشت. در ایجادیات یه. رمان «آدم پوست خود را دیگر می‌کوید» قسمهای 1-2، 1932 ترج. تاج. 1936-37 موقع جداگانه دارد. در آن ازنوسازیهای ساتسیلیستی تاجیکستان و مبارزة صنفی، فتح زمینهای تشنه‌لب وخش تصویر شده‌اند.

یه. با عینی و لاهوتی  (هنگام کار در این سّر) شناس شده بود. م. میرشکر پراتاتیپ پیرسانج رمان او کریم نصرالدین‌اف می‌باشد. غنی عبدالله‌ درمّة «واد بخت را» در تأثیر رمان یه. آفریده است.

د. ، کاستیوچینکا ن. برونا یسینسیکی و تدجیکیستنی. «دروجبه نراداف» 1972. ، ش11: گاردان یه. ا. آتکرыتی تدجیکیسنه. ، د. 1981.

س. تبراف