بووبیده معمر ابن موسنّا

بووبید معمر ابن موسنّا (728-825) ، فیلالاگ (سخن‌شناس) ، ادبیات‌شناس عربیزبان فارس-تاجیک. از دانشمندان زبان و ادبیات عربی. در این بابت رساله‌ها داشته است، که یکی از آنها «نقایز جریر و فرزدک» می‌با­شد. در تاریخ و نسب کبیله‌های عرب، قرآن و خدیس نیز اثرها نوشته بوده است، که اکثر از بین رفته‌اند. در مأخذهای ادبی 200 اس­ر منسوب به ابووبیده نامبر شده‌اند.

نام اثرها، اقتباس از آنها در کتابهای ادبیات‌شناسان عرب ابن قوتیبه، «کتاب-ال-اغانی» ابوالفرج اصفهانی، ابن ابوربیهی (860-940) ، ابن اسیر (1160-1234) و دیگر وامیخورند. از این سر­چشمه‌ها برمی‌آید، که ابووبیده با اکثر شاعران، نویسندگان و ادبیات­شناسان آن دوره شناس بوده است و در بارة ایجادیاتشان نظر خود را ابراز داشته است. ابووبیده در بارة 7 نفر شاعری، که معلقات گفته بودند، معلومات داده بوده است، که از آنها ابوالفرج اصفهانی اس­تیفاده کرده است. ابووبیده پیرو شعوبیه بوده است. در ایب و نقص عربها رسالة «مسالیب-ال-عرب» و در فضیلتهای ایرانیان کتاب «فضایل-ال-فُرا ”-را نگاشته است.

دبیات: فیلشتینسکیی ا. م. ، استاریه عربسکایی لیتیرتورы، مسکو„ 1985؛ ن. زاهداو.