بوسهل صعلوکی

بوسهل سعلوکی موهم­مد ابن سولیمان (906، اصفهان-969، نیشاپور) ، شاعر و دانشمند فارس-تاجیک. در زادگاهش تحصیل نموده به کمال رسیده است. سپس برای دوام دادن تحصیل به بس­ره رفته، سالهای زیادی آن جا زندگی کرده است. به زادگاهش برگشت.

با دعوت اهل علم و ادب نیشا­پور به این شهر کوچید و به تدریس مشغول شد. او چون دانشمند ساحخای گوناگون علم، از جمله فقه، حدیث، صرف و نحو، بلاغت و کتابت و غیره مشخور گردیده بود. مؤلفان سرچشمه‌های ادبی و تاریخی او را با انوایی «اقزه-ل-قضات خراسان» یاد کرده‌اند. اثری را با نام «شمس-ال-مآلی» به او نسبت داده‌اند. از آثار منظومش تا حال چیزی دسترس نگردیده است.

دبیات: دهخدا، لغت‌نامه، جلد i. tاشکینت، 1325 هجری شمسی.