بولفزل سولّمی مروزی (سال تولد نامعلوم-وفات تقریباً 946) ، از فقیهان معروف خنفی و وزیر امیر نوه ابن نثر. ابولفزل سولّمی مروزی اصلاً مروی بود و در شهرهای مرو، نیشاپور، رهای، بغداد، کوفه، مکّه، مصر و بخارا از مشایخ مشهور آن روزگار تعلیم گرفته، بعدها مشایخ و بزرگان خراسان نزد او دانش اندوختند. چون ابولفزل در فقه استاد امیر سامان-نه ابن نثر بود، زمام امور را به او واگذاشت و به رعی او فرمان میراند.
مّا ابولفزل اوّلها از قبول وظیفة وزیری خودداری میکرد و بعداً به اصرار امیر این سمت را پذیرفت. امیر نصربا هدف جلب رضای فوقخا و سرکوب کردن حرکت اعتقادی اسماعیلی ابولفزل را به این منصب نشاند. امّا ادارة امور مملکتی چنان بزرگ و اخیراً حفظ انضباط لشکریان، که تکیهگاه عمدة دولت خصوصاً در مقابل رقیبان تازهای همچون آل بویه بودند، وزیر کاردان و سیاستدان را تقاضا میکرد، که ابولفزل از این صفات بهره نداشت.
نتیجة این ضعف وزارت و مدیریّت ابولفزل آن شد، که بیش از شصت میلیون درهم به برای ایش و عشرت پرداخت شد و خزینه خالی گشت. در این هنگام لشکریان نه، که از بیکفایتی و بدرفتاری وزیر شکایت داشتند و او را سببگار آشفتگی اوضاع کشور دانستند (سبب شورش ابوعلی چغانی) ، خواهان قتل ابولفزل شدند. لشکریان شورشی سال 946 نزدیک دروازة مرو او را به قتل رساندند. ل. بایمتاو.