بولفته پندار راضی

بولفته پندار راضی کمال‌الدّین ابن ابونصر خاطری را­زی (سال تولد نامعلوم-وفات 1010/11) ، شاعر فارس-تاجیک. عاید به دورة نورسی و تحصیلاتش در سرچشمه‌های ادبی معلومات درج نگردیده است. ابوالفتح در دربار مجدودّولة دیلمی (حکمرانی 997-1029) خدمت می‌کرد. به زبانهای فارسی دری، عربی و لهجة تبرستانی (در بعضی سرچشمه‌ها دیلمی، راضی گفته‌اند) شعر می‌گفت.

ز آثارش در نوعهای ادبی غزل، رباعی، کیتعه و غیاه 108 بیت را موهقکیقان ادبیات جمع‌آوری نموده‌اند. موضوعهای اشعارش ترنم خوشیهای زندگی، اندیشه‌های فلسفی و غیره می‌باشند، که بعداً در رباعیات خییام نیز به طور گسترده انتشار یافتند. موافق معلومات حاجی خ­لیفه ابوالفتح با نام «منتخب-ال-فُرس» لغت تفسیری داشته است. ابیات زیرین نمونه‌ای از اشعارش می‌باشند:

ز مرگ حذر کردن دو روز روا نیست،

روزی، که قضا باشد و روزی، که قضا نیست.

روزی، که قضا باشد، کوشش ندهد سود،

 روزی، که قضا نیست، در او مرگ روا نیست.

موشکین کلکی سیر و بنبالایی،

وا دو چشم شهلای و چه شهلایی.

دبیات: اشعار هم‌عصران رودکی، استالین‌آباد، 1958؛ ادبیات فارس و تاجیک در عصرهای 12-14، کیسم 1، دوشنبه، 1970.

م. دلاوراف.