بوبدالله فرالاوی محمّد ابن موسی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر فارس-تاجیک (عصر 10). در بارة اییام جوانی، روزگار و تحصیلات او در سرچشمههای ادبی معلومات کم است. ابوعبدالله فرالاوی شاعر توانا و شهرتمند اهل سامانیان بود. رودکی در یک بیتش ابوعبدالله فرالاوی را نام برده است:
شایر شهید و شهره فرالاوی
و-این دیگر به جمله همه راوی.
بینا به معلومات سرچشمهها ابوعبدالله فرالاوی صاحب دیوان اشعار، مثنوی در بهر خفیف بوده است. ولی از ایجادیات او تا زمان ما ابیات پراکنده از قصاید و غزلها باقی ماندهاند. شاعر بتان-معشوکهها را وصف کرده است. به مسئلههای پند و اخلاقی، اجتماعی رویی آورده است. در اشعارش کلمها و عبارههای خلقی مربوط خواجگی و برزگری و غیره وامیخورند. ابیات زیرین از اوست:
نه همچون رخ خوبت گل بهار،
نه چون تو به نیکویی بت تتار.
یا به غربیله همچو برزگری،
دانه از که به چک بسازی صاف.
روا نبود، که با این فضل و دانش،
بود شربم همی دائم ز موندی.
دبیات: اشعار همعصران رودکی، دوشنبه، 2007.