بدوجبّار ابن عبدالرحمان (سال تولد نامعلوم-وفات 761، بغداد) ، والی و عامل خراسان (757-759) ،|راهبر بانفوذ شورشچیان ضد-د خلافت، دوست وفادار ابومسلمخراسانی و یاردمچی موکنّع. پس از مرگ ابومسلم(زمان شورش استاذ سییس) ، عبدالجبار موکنّع را یاردمچی خود انتخاب کرد. از خلیفه منثور اصلاح سیاست مالیاتی حکومت را در خراسان درخواست نمود.
وقتی که نتیجهای حاصل نشد، خود عبدالجبار الیه خلافت عبّاسیان با پرچم سفید قیام کرد، پس از آن عملاً مستقل گشت. در این شورشها عبدالجبار و موکنّع همدست بودند. در کوتاهترین زمان کیام عبدالجبار گسترش یافت. خلیفه منثور اوّلین پسرش مهدی را با لشکر بسیاری به خراسان روانه کرد و دیرتر خودش رسیده آمد. شورش بیرحمانه سرکوب شد.
بدوجبّار از خراسان فرار کرد، ولی او را دستگیر نموده، نزد خلیفه منسور فرستادند. عبدالجبار را با فرمان خلیفه با گروهی از طرفدارانش به دار کشیدند، خانوادهاش را به یمن بَدَرغه (تبعید) نمودند. قیام عبدالجبار، بیشبهه، یکی از بخشهای موخیم سلسلة نهضتهای آزادیخواهی مردم خراسان الیه اعراب و خیلافت میباشد. بعضی از مؤلفان نوشتهاند، که عبدالجبار قاعده و قانونهای سفیدجامگان را اعتراف میکرده است. نگرید نیز مقنّع.