مدنیّت اناو

مدنیّت اناو، مدنیّت آرشیالوگی دورة نیالیت، برنجی و آهن. آرشیالوگ امیریکایی ر. پامنیلّ سال 1904 یادگاریهای این مدنیّت را 12 کم. دورتر از عشق‌آباد در سمت شرقی آن در نزدیکی دیهه حاضرة اناو کشف و تدقیق کرد. مدنیّت اناو از چار مجموع یادگاریها عبارت است (اناو i، اناو 2. ، aناو-3، aناو-iv). اناو i وا 2 به آخر هزارة 5-اوّل هزارة 4 تا میلاد منسوبند. یادگاریهای مدنیّت این دوره از بناهای خشتین، اشیاهای آرایشی مسی، آلات سنگی و ظرفهای سفالی عبارتند. اناو 3 به هزارة 3-2 تا میلاد منسوب است.

در این دوره کُلالی دستی تدریجاً از بین رفته، جای آن را کُلالی چرخی گرفت؛ اسبابهای مسی (داس، خنجر، تمغه‌ها) نیز تییار کرده می‌شدند. از مدنیّت این دوره ارابَچه‌ها، هیکلچه‌های سفالین زاچه‌ها، زنها و هیوانات یافت شدند. اناو iv به عصرهای 10-4 تا م. منسوب است. تدقیقات یادگاریهای مدنیّت اناو دایر به تاریخ قدیمترین قبیله‌های مقیمی آسیای میانه معلومات گرانبها می‌دهند. در نتیجة آموختن متریالهای مدنیّت اناو علاقه‌مندی زراعت شرق نزدیک و آسیای میانه عنیق گردید.