ТАЪРИХИЯТ

ТАЪРИХИЯТ, як принципи асосии муносибати диалектикона ба маърифати табиату чамъият аст, ки паймудани ашё, ходиса ва вокеахоро дар айни ташаккулу таракки дар шароити хоси пайдоиши онхо такозо мекунад. Тадкики объектро чун системаи дорои бунёди муайяни ботини, омузиши чараёни инкишофи он, ошкор намудани тагйироти сифатии объект, конунхои гузариш аз як холат ба холати дигарро дар бар мегирад. «Тамоми рухи марксизм, тамоми системаи вай талаб мекунад, ки хар як нукта танхо (а) аз нуктаи назари таърихи; (Р) танхо алокамандона бо нуктахои дигар; (у) танхо алокамандона бо тачрибаи конкретии таърих санчида шадаад» (Ленин В. И., Асархо, чилди 35, соли 238).