ТАРАН

ТАРАН (харби), 1) силохи кадимаи мухосиравист (гулачубе, ки нуки металли дошт), ки онро барои вайрон кардани калъа, дарвоза ва манора ба кор мебурданд. 2) Кисми зериобии киштиро гуянд, ки тавассути он ба киштии душман зарбаи тарани мезаданд; дар киштихои белдор, инчунин зирехпуш нимаи 2- юми асри 19 ба кор мебурданд. 3) Як усули чанги хавоист, ки баъди ба охир расидани лавозимоти чанги бо винт ё боли самолёти худ ба самолёти душман зарба мезананд. Аввалин Таранро лётчики харбии рус П. Н. Неотеров 8 сентябр 1914 дар Чанги якуми чахон ба чо овардааст. Охои Чанги Бузурги Ватани (1941—45) лётчикхои киркунанда бо усули Таран шумораи зиёди самолётхои душманро зада галтонданд. 4) Зарбаи бевоситаест, ки махсусан танкхои ваанин бо танаи худ ба мошинхои зирехпуши душман мерасонанд (вакте ки бо тупу оташ нобуд кардан имконнопазир аст).