ШУУРИ

 ШУУРИ     (с. тав. ва ваф.номаълум), шоири точик (а. 16). Нисори дар «Музаккир-ул-ахбобм ба эчодиёти Ш. бахои арзанда дода, хаёлоташро «хуб» ва ашъорашро «маргуб» медонад. Дар ашъори парокандаи Ш. шикоят аз замона ва оханги . номуроди мушохида мешавад. Намунае аз мероси у:

Гашт рузи иду хар су дар паяш биштофтем,

Ёр мегирад канор аз бедилон, дарёфтем.

         *****

Дар зери замин аст, туро чой Шуури.

Гар зери нигин сохтаи руи заминро.

У. Назиров.