ШАРИФОВ Худойи

ШАРИФОВ Худойи (тав. 25. 6. 1937, дехаи Чорфи p-ни Калъаи Хуми ВАБК), адабиётшинос ва мунаккиди советии точик, доктори илмхои филология (1988). Аз оилаи колхозчи. Фак-ти филологияи точики УДТ-ро (1961) хатм кардааст. Аз с. 19611 дар хамин фак-т кор мекунад (доцент аз с. 1973).

Шарифов ба масъалахои мухимми адабиёти классикии форс-точик, аз чумла ташаккули афкори назарию адаби дар асрхои 10—11, масъалахои эчоди бадеи, сабкхо, поэтика, назарияи пайдоиш ва интишори насри точик ва г. машгул шуда, доир ба ин мавзуот рисола ва маколахо таълиф кардааст. Сахми у дар омузиши эчодиёти бадеии Абуали ибни Сино калон аст (китоби «Макоми Ибни Сино дар шеъру адаби точик», хамрохи Ш. Хусейнзода, 1985; яке аз мураттибони мачмуаи ашъори Ибни Сино «Авчи Зухал», 1980). Доир ба масъалахои назму наср ва драматургияи муосир, эчодиёти Садриддин Айни, Сотим Улугзода, Муъмин Каноат ва диг. маколахо дорад. Аз с. 1979 узви. ИН СССР.

Ос.: Услуб ва камолоти сухан, Д, 1985; Каломи бадеъ, Д., 1988.

А. Давронов.