Оймирзоев Чолмирзо

Оймирзоев Чолмирзо Мирзоали (таваллуд 1910), шоир ва драматурги со­ветии каракалпок, Ходими Хизматнишондодаи Санъати Республикаи Советии Сотсиалистии Узбекистон Аъзои КПСС аз соли 1946. Соли 1956 Курси олии адабии Институти адабиёти ба номи М. Горкийро хатм намуд. Асархояш аз соли 1927 нашр меша­ванд.

Аввалин китобаш — «Шеърхо» соли 1935 ба табъ расид. Муаллифп мачмуъахои «Ба муборизаи кахрамонона» (1942), «Сел» (1946), «Кахрамонони ман» (1949) ва гайра дар бораи мустахкамшавии Х,окимияти Совети дар Каракалпокистон; песахои «Бердах» (1958) ва «Ойгул-Абат», романи «Дар сохилхои Амударё* (1958) аз зиндагии мардуми дехоти Карокалпокистони баъдичанги хикоят мекунад. Соли 1967 повести тарчумаихолиаш «Дили ятим» ба табъ расид. Бо 3 орден мукофотонида шу­дааст.