Маълумоти охирин

Оин

Оин дар дин (расм, одат; коидаву конун), парастиши динии ашё, мавчудоти реали ё фантасти­ки, ки дорои хусусиятхои фавкуттабиист. Дар маънои васеаш — шакли таърихан ба вучуд омадан муносибатхои дини. Унсурхои таркибии Оин амалиёти динию сохири (маросимхо, ибодат) ва ашёе, ки ба он тааллук доранд (тасвироти мукаддас, ибодатхона, маъбад ва гайра) мебошанд.

Дар маънои махдуд Оин гуфта танхо он муносибатхои диниеро мефахманд, ки бо эътикод ба мавчу­доти фавкуттабии вобастаанд. Ба шаклхои таърихии дин тарзи махсуси парастиш (оин) хос аст: Оини тотеми, маросими дафн, косиби, авло­дию оилави, шамани ва гайра. Навъхои Оинро вобаста ба объектхои он чудо кардан мумкин аст: парастиши офтоб, осмон, об, хайвонот, наботот, оташ, ачдод, шох ва гайра.

Барои шаклхои ибтидоии Оин алокаи бевосита бо доирахои муайяни хаёти чамъият хос буд. Оинии динхои муосир бо асотир омехтааст. Намоз, ибодати салибу укнум, сохири ва гайра унсурхои Оин мебошанд.

Инчунин кобед

САГИР

САГИР, нигаред, Сугур.