Намла (ар. — мурча), донахои чушишмонанде, ки дар бадан зохир мегарданд. Он бо хориш ва сузише, ки гуё мурча газида истода бошад, хис мешавад. Мавзеи он андак варам мекунад ва пусти атрофро сироят менамояд; бемор гуё рох гаштани мурчаро хис мекунад.
Намла (ар. — мурча), донахои чушишмонанде, ки дар бадан зохир мегарданд. Он бо хориш ва сузише, ки гуё мурча газида истода бошад, хис мешавад. Мавзеи он андак варам мекунад ва пусти атрофро сироят менамояд; бемор гуё рох гаштани мурчаро хис мекунад.
САРМАШК (с а р х а т, хусни хат, муфрадот, мачмуи харфхои алохида, таркибхои харфии …