Наимои Бухорои (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), шоири асри 17 точик. Чузъиёти тарчумаи холаш дар тазкираву маъхазхои адаби на- омадааст. Дар тазкираи «Музокир- ул-асхоб»-и Малехои Самарканди Наимои Бухорои хамчун шоири нуктадон ва дар илми шеър тавонову мохир ёд шудааст. Дар пайравии Абдуррахмони Мушфики девоне мураттаб кардааст, вале то хол пайдо нест. Малехои Самарканди Наимов Бухороиро дар офаридани хачву мутоиба пас аз Мушфики дуввумин шахс шуморидааст.
Ад.: М и р з о е в А., Сайидо и его место в история таджикской литературы, Сталинабад, 4954.