Маълумоти охирин

МИРШОДИ

nophoto-manМИРШОДИ (соли таваллуд номаъ­лум — вафот такрибан 1560—64), шоири асри 16 точик. Дар карияи Чуйбори Бу­хоро ба дуньё омада, айёми чавони ва тахсилашро дар Бухоро гузаронид. Миршоди бештар газал, касида ва маснави навиштааст. Ба газалиёти Хисрави Дехлави ва касидаи «Дарёи аброр»-и у чавоб гуфтааст. Дар ашъори Миршоди шикоят аз носозии замона, номехрубонии ёрон, бекадрии инсон, ганимат донистани умр бештар ба назар мерасад. Мероси адабии шоир дар сарчашмахои адабию баёзхо ба тарной пароканда сабт шуда­аст.

У. Назиров.

Инчунин кобед

sari

САРИ

САРИ, либоси миллии занони хинду. Сариро асосан аз матои 4,5—9 метр дарози, 1 метр пахнои …