МИРШОДИ (соли таваллуд номаълум — вафот такрибан 1560—64), шоири асри 16 точик. Дар карияи Чуйбори Бухоро ба дуньё омада, айёми чавони ва тахсилашро дар Бухоро гузаронид. Миршоди бештар газал, касида ва маснави навиштааст. Ба газалиёти Хисрави Дехлави ва касидаи «Дарёи аброр»-и у чавоб гуфтааст. Дар ашъори Миршоди шикоят аз носозии замона, номехрубонии ёрон, бекадрии инсон, ганимат донистани умр бештар ба назар мерасад. Мероси адабии шоир дар сарчашмахои адабию баёзхо ба тарной пароканда сабт шудааст.
У. Назиров.