МИРАМОНИ ДЕХЛАВИ (соли таваллуд ва вафот иомаълум), нависандаи нимаи дуюми асри 18 — аввали асри 19 Хиндустон. Аз оилаи яке аз ашрофони Дехли. Дар Калкатта солхои 1801—06 забони хиндустониро ба англисизбонон дарс медод. Дар тайёр намудани китобхои дарси иштирок менамуд. Китоби «Чор дарвеш»-ро аз форси бо унвони «Богу бахор» (1802) ва «Ахлоки Мухсинниро бо номи «Ганчи хуби» ба лахчаи гуфтугуии шахри Дехли тарчума намудааст. Мирамони Дехлави дар тарчумаи ин китоб кушидааст, ки сабки тумтароку пуртакаллуфи насри урдуро ба забони зиндаи гуфтугуи наздик кунад.
Ос.: Сад и весна. История четырех дервишей, М., 1962. Ад.: Хусейн С. Э., История литературы урду, М., 1964.
И. Нуров.