ФАРГОН, фаргуч, яке аз усулхои муфиди таъмиру тачдиди токзор. Навдаи бехтарину дарози токро аз мобайн хокпуш (дар чукурии 40—50 см) мекунанд.
Навда аз кундаи асоси бахра бурда нашъунамо меёбад ва дар хок реша меронад. Аввали бахори оянда навдаро аз танаи асоси чудо карда, ба чои дилхох мешинонанд. Аксаран каламчахои Фаргон нагз месабзанд ва соли дуюм хосил медиханд. Х. Муродов.