БОЙСУНКУР, Бойсункур, Бойсункар (16.9.1397, Хирот – 20.12.1433, хамон чо), аз асилзодагони сулолаи Темуриён. Писари Шохрух, набераи Темур, бародари Улугбек, Хокими виллоятхои Мозандарон, Астаробод ва Чурчон (1414), баъд вазири падараш – Шохрух (1416-20) буд. Хокими Эрону Озарбойчон (1420) ва Астаробод (1431). Хангоми сафархои Шохрух вазифаи муовинии уро адо мекард. Бойсункур шахси маърифатнок, мухлиси ашъори форси- точики буд. Замони вазириаш дар Хирот китобхона ташкил карда, хаттотону наккошон, мусаввирону саххофон ва зархалгаронро чалб намуд. Солхои 1425-26 котибони китобхона кариб 40 нусха «Шохнома»-и Фирдавсиро мукоиса карда, нусхаи интикодии онро тартиб ва бо минётурахои мактаби тасвирии Хирот, ки бо рохбарии Бойсункур таъсис ёфта буд, оро доданд. Худи Бойсункур ба он мукаддима навиштааст. Соли 1423 бо супориши Бойсункур Хофизи Абру ба навиштани асари маъруфаш «Зубдату-т-таворих» шуруъ кард. Бойсункур дар Машхад дар макбараи Гавхаршодбегим дафн шудааст.
Адабиёт: Бартольд В. В. Улугбек и его время. Соч., Т. 2. Кн. 2. Москва, 1964; Энсиклопедияи советии точик. Чилди 1, Душанбе, 1978; Узбек миллий энциклопедияси. 4- 2. Тошканд, 2001.
А. Мухторов.