Абдулвосеъ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), шоири форс-точик (асри 15). Дар вилояти Нури Хуросон ба дунё омада, дар хамин чо тахсил ва касби камол кардааст. Дар тазкирахои «Мачолис-ун-нафоис», «Музаккир- ул-ахбоб» Абдулвосеъ чун шоири хушбаёну тозафикр ва фозилу донишманд тавсиф шудааст.
Намунахои ашъораш ба тавассути тазкирахову баёзхо то замони мо расидаанд. Аз ин намунахо бармеояд, ки у дар ашъораш зиндагиву холи худро тасвир, баъзе норасоихои замонаро танкид ва ишкро тараннум намудааст. Абёти зерин намунае аз ашъори уянд:
Чахон бемадор асту беэътибор,
Мачу эътиборе аз ин бемадор.
Забон зи сузи дарунам забонае бошад, Шарорахои вай аз ман нишонае бошад.
Ад.: А л ишер Навои, Мачолис-ун-нафоис, Тошкент, 1961.